Malo e lelei- czyli Tonga

Malo e lelei

Czyli  dolecieliśmy na Tonga.  Polinezja na całego  J , Ciekawe , ilu tu jeszcze Polaków było ..?

Wreszcie brak cywilizacji, sami tubylcy …,

Tonga- to najstarsza  polinezyjska kultura – osiedli na tych wyspach  3000  lat temu , nigdy nie zostali skolonizowani, i maja żywego Króla . Widzielismy nawet pałac króla , no taka większa willa, skromnie…

Odebrali nas z lotniska , i słuchali radia w samochodzie. Mam wrażenie , ze maja jeden program z  parlamentu i ichnią muzyką, bo wszędzie to radio nadawało J

Miejsca , no cóż- mało wyrafinowane, ale to mi się podoba,

Naprawdę- chodzą tu w sarongach – mężczyźni, U nich to się nazywa tapa – ovalu

Poza wszystkim są bardzo , bardzo  fajni…, moje koleżanki…, wielu, dla tych co znają  są podobni do naszego kolegi Tomka P – Z seagram …, także,…, jest  nieźle  …

Kobitki grubawe- no i dobrze.., wypadam anorektycznie na ich tle J 

I naprawdę są uśmiechnięcie i życzliwi , uśmiechają się na ulicach …

Generalnie – główna ulica stolicy wygląda jak Paźdzerzowo Dolne  w Bieszczadach, albo gdzie, ale nie szkodzi, mi się podoba …

I już poznałam ich narodowe danie – ota ike , czyli surowa biała ryba , nasz skądinąd znany snapper,  w sosie z mleczka kokosowego…, z pomidorem i szczypiorkiem- mogę  tak żyć J ..

Maja tu jeszcze tuńczyka  i mahi- mahi – super ryba ,…,

Jutro bierzemy samochód i dookoła wyspy …,

Samochody tutaj są stare,  obtłuczone, bez lakieru , nikt się tym nie przejmuje, jeżdżą ile da się, potem służą jako kurnik

W środę  na ryby –łowić, spodobało mi się …J

 Na głównej ulicy stolicy Nu Ku Alofa - kto wie , gdzie to jest,  naprawdę- pośrodku oceanu ...

 Widoczek ..